φωλεόφιλος

-η, -ο, Ν

ζωολ. (για ζώο και ιδίως πτηνό) αυτός τού οποίου τα νεαρά άτομα παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην φωλιά υπό την προστασία τών γονέων τους, αλλ. φωλεόοικος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. pholeophile < φωλεός < -φιλος < φίλος].